Cerpen Elis Ulfah
Lamun waktose usim udan, Jubedah sereng batur-bature niku kepengene dedolan ning tegal. Kerane kepengen memengan bebecekan, kebeneran dinten niki sing wau isuk sampe waktos asar, udan boten mari-mari.
Dados kesempetan Jubedah kangge memengan bebecekan. Waktos mantuk sekole madrasah, Jubedah boten langsung mantuk ning griye, malahan ayun linggar ning tegal. Jubedah ngajak-ngajaki bebaturane.
”Nah... Onah... merene geh dipit sedele,” Jubedah cecelukan Bahronah.
”Ane ape sih Bed gegerowokan bae," jawab Bahronah sembari nyilek ning buri.
"Nah, aje balik. Dolan dipit yuk ning tegale Mang Karim. Teger los geh tes udan mengkenen mah," cepe Jubedah.
“Iye wis. Tapi, ajak geh Marwatine endah rame. Engko ning tegale mengan bentengan yah. Sing keleh engko ditimpugi karo kembang tembelek," cepe Bahronah.
“Iye wis, yuk!” jawab Jubedah.
Jubedah lan Bahronah ngajak Marwati, langsung linggar ning tegale Mang Karim. Sesampene ning tegal, udan masih ngericik.
Ketelune dedolan ning tegale mang Karim sing tes dipaneni kacang keduk. Ning tegale Mang Karim katah kembang tembelek sing cukul.
Laju Jubedah lan bebaturane langsung dedolan bentengan, pepelayon merika-meriki sembari tetimpugan kembang tembelek. Boten kerase sampun ayun magrib. Marwati ngingetaken Bahronah lan Jubedah.
“Nah, Bed, Balik yuk, wis arep magrib. Bokan kitene disewoti emak kite," cepe Marwati.
“Aih iye, ore kerase arep magrib bae. Yuk Nah, balik," jawab Jubedahe sembari ngerangkul bahu sekaro bature.
Seketelune mantuk melaku reruntungan. Kelambi lan badane kekucut teles lan mambu kembang tembelek entas mau tetimpugan. Sampe ujung lelurung Jubedah lan batur-bature mencar balik ning geriye pedewek-dewek.
Sesampene ning griye, emake Onah sampun ngadeg ning arep lawang sembari nyekel sesapu tugel. Merongos.
“Gancang sire Nah, merene! Tak serimpung sire yah! Balik sekole udu langsung ning umah, malahan dedolan dipit. Lake gawene sire kuen yah! Wismah badan kekucut teles, mambu wangur tembelek maning yah!” emake Onah ngerewek ning jabe umah.
”Iye Mak, ampun!” jawab Onah sembari melayu manjing sing lawang pawon. Bahronah langsung ning sumur langsung adus ngebersihi badane.
Sesampune salat Magrib lan dahar sipeng, bahronah linggar ngaji ning griyane Ustaz Fachmi. Ning riku kepetuk Jubedah lan Maryati. Bahronah cerite ning bature lamun deweke disewoti emake.
"Untung kite ore sampe diserimpung ning emak. Lamun kite diserimpungmah, sire wong roro tanggung jawab yeh!" cepe Maryati.
“Ngeladeni!“ jawab Jubedah sembari ngekek. Sekabehe pading ngekek.
________
Penulis
Elis Ulfah, S.Pd., guru SMP Negeri 2 Cilegon.
Kirim naskah
redaksingewiyak@gmail.com