Puisi Jawa Banten Encep Abdullah
Si Kamad
si Kamad badane petekel tapi memen
doyan melider-melider ning latar malaki uwong
lamun ore digei picis atawe penganan
bakale merongos-merongos
ngiduhi rai nang ore ngebadug kare watu
kite ore kukup ngeladeni si Kamad
mendingan melayu atawe adawadan mati
tapi ules si Kamad iki ane ning endi-endi
ujug-ujug ane ning arepan kite
tangane sembari nadong
“genah tuku rokok,” jereh si Kamad
unggal dine ngerecek nadong ning uwong
uripe belangsak padahal bengene wong sugih
mobile lime, umahe wolu, rabine papat
tapi peragat kerane judol
kerunye barangemah ngedeleng si Kamad
”tulung kite keh, pegel temen urip iki,” jereh si Kamad
aih, galimah si Kamad iku sire
sing wace puisi iki!
Kiara, November 2025
Si Kamad Maning
nabet mikiri si Kamad
wakeh pegawean sing ngangkrak
kedahemah peragat nulis cerite cendek
nulis puisi, nulis catetan utang
si Kamad kon kawin maning gati, jerehe ore payu
kon megawe ning pabrik, ngakune ulap adoh
kon ngoyos, ngakune bokan kulite ireng
si Kamad wis ore kebite dunie
tapi ongap megawe
lamun wis ulih roko ngejubleg ning gardu dese
dodok sembari ngopi ireng Bi Kamsinah
“ruwed tapi nikmat temen urip iki, Bi Kam,” jereh si Kamad
Kiara, November 2025
_______
Penulis
Encep Abdullah, tukang mangan dadar endog.
Kirim naskah
redaksingewiyak@gmail.com
